بررسی آسیب شناسی و طبقه‌ بندی جدید تومورهای عضلانی صاف جسم رحم

در مورد چگونگی ارزیابی تومورهای عضلانی صاف رحم اختلاف نظر وجود دارد. بیشترین معیاری که جهت تعیین بدخیمی استفاده می‌شود اندکس میتوزی یعنی شمارش تعداد میتوزها در 10 میدان قوی میکروسکوپی (400×) در مناطق فعال ضایعه است (تقسیم بندی سال 1966 تیلور و نوریس) و یا تعداد میتوز و آتیپی سلولی (سال 1981 زالدون دک و نوریس) که بر اساس آن بیش از 10 مورد در 10 میدان قوی میکروسکوپی را سارکوم و کمتر از آن را خوش خیم و یا با مشی نامشخص می‌دانند ولی تجربه نشان داده است برخی از تومورهای عضلانی صاف با اندکس میتوزی کمتر از 10 در 10 میدان قوی میکروسکوپی سیر بدخیم دارند هم چنین تمام تومورهایی که بیش از 10 میتوز در 10 میدان قوی میکروسکوپی دارند بدخیم نیستند. این موارد لزوم بازبینی و استفاده از معیارهای تشخیصی دیگر را مطرح نمودند.بل و همکاران در سال 1995 علاوه بر شمارش میتوزی از دو معیار نکروز انعقادی سلول تومورال و درجه آتیپیسم سلولی نیز برای طبقه‌بندی استفاده و آنها را به 5 گروه تقسیم کردند. ما در این مطالعه تومورهای عضلانی صاف رحم را در بین سال‌های 1377-1373 در بیمارستان میرازکوچک‌خان که قبلا بر اساس تقسیم‌بندی تیلور و نوریس تشخیص داده شده بودند بررسی مجدد کرده و بر اساس سه معیار شمارش میتوزی، نکروز انعقادی و میزان آتتیپیسم (تقسیم‌ بندی بل) در 5 گروه طبقه‌بندی کردیم. در کل 612 تومور عضلانی صاف رحم مجددا بررسی شد. 603 مورد در گروه 1، 2 مورد در گروه 2، 6 مورد در گروه 3، هیچ موردی در گروه 4 و یک مورد در گروه 5 قرار گرفتند. در این بررسی تشخیص در 3 مورد با تقسیم‌بندی جدید تغییر نمود که تبدیل یک مورد «لیومیوسارکوم» و یک مورد تومور عضلانی صاف با پتانسیل بدخیمی ناشناخته (STUMP) به «لیومیوم» می‌باشد. مورد سوم از «لیومیوم» به «لیومیوم آتیپیک با تجربه محدود» تغییر کرد.